Onze woonplaats Vogelenzang ligt midden in de Bollenstreek, en ons huis ligt aan de rand van de bollenvelden. In het voorjaar is het om ons heen een kleurenpracht van tulpen, narcissen en hyacinten. Dat trekt aardig wat bezoekers uit binnen – en buitenland, zeker ook om Keukenhof te bezoeken wat hier amper 8 kilometer vandaan ligt.

Alles wat in het voorjaar bloeit, is in het najaar de grond in gegaan. De voorjaarsbloeiers hebben een koudeperiode nodig om tot bloei te komen. 

Tuurlijk hebben wij ook tulpen in de tuin, ik kies voor bijzondere soorten die niet veel op de velden om ons heen te vinden zijn. Andere bollen die ik in het najaar in de grond stop zijn verschillende soorten allium, mooi om te combineren in een boeket.

Zomerbloeiers zoals dahlia’s gaan pas in mei de grond in zodra er geen kans meer is op nachtvorst. Ik pot dahlia’s vaak al eerder op, in april, zodat ze alvast wortels en plantscheuten kunnen maken. Zo kun je de bloei wat vervroegen. Hoe meer bloemen je knipt van de plant, des te meer nieuwe bloemen er terug komen. Tot de eerste nachtvorst laat ik ze in de grond zitten, daarna spit ik ze op, haal het zand eraf en wikkel ze in krantenpapier tot het weer tijd is om ze te planten.

Het mooie van knollen en bollen is dat ze zelf de voedselbron zijn waaruit de plant zich kan ontwikkelen. Tijdens mijn werk bij Natuur – en Milieu Educatiecentrum de Groene Bol hebben heel wat leerlingen tijdens de Lentewandelingen geleerd over het verschil tussen de bol en de knol. Daar heb ik destijds ook een strip over getekend, met in de hoofdrollen Billie Bol en Klaas Knol.  

Op het moment dat ik dit schrijf, worden de tulpenbollen gekopt, de bloem wordt machinaal van de steel gehaald, een gruwel voor alle toeristen die dit zien. Het is echter nodig zodat alle energie naar de bol in de grond gaat en gaat groeien. Anders zou de bloem na de bloei in het zaad schieten, wat ten koste gaat van de groei van de bol. En het gaat de bollenboeren om de bol en niet om de bloem. 

Hier op Roozenduin gaat het wel om de bloem, die verwerken we weer in mooie gecombineerde boeketten.